Ecce homo/–Ահա մարդը
Զոհաբերի՛ր...
Զոհաբերիր անվերջ, առանց մնացորդի:
Սովորիր եւ սիրիր զոհաբերել ու տանջւել բաւականութեան լուսափայլ ժպիտը երեսիդ, եւ դու կմոտենաս Աստծուն, դու կդառնաս մարդ-Աստուած...
Այպէս է պատգամում իմ մարգարէն իր հրեղէն խօսքը...
Մոռացի՛ր քեզ...
Յանուն թշւառների մոռացիր քեզ, երբ հազար հազարներին սեւ ցաւն է ընկերանում, բռնակալ կարիքը նեղում...
Ուրախ քրքջալու ժամին մի՛ մոռանայ, որ դառնօրէն լացողներ կան...
Սիրի՛ր թշուառին. ծառայի՛ր սրան. Թող քո ցաւը թշուառի ցաւը, քո Աստւածը թշուառի Աստուածը լինի...
Այսպէս է պատգամում իմ մարգարէն իր ազատ խօսքը:
Եղի՛ր հպարտ...
Գոյութիւն քարշ տալու համար մի՛ սողար, մի՛ ստորանար եւ մի՛ ստիր...
Ստել՝ նշանակում է հայհոյել ճշմարիտը, ուրանալ՝ նշանակում է դադարել մարդ լինելուց...
Եղի՛ր ազատ...
Գիտակից ստրուկի եւ յանցագործի մէջ չկայ տարբերութիւն: Խոնարհի՛ր ճակատդ միայն իդէալիդ առաջ, միայն իդէալիդ ազատ գերին եղիր...
Եղի՛ր բացարձակ...
Եւ ո՛չ մի զիջում: Յանցանք է զիջելը: Զիջել՝ նշանակում է թոյլ լինել, ամօթալի պարտութիւն կրել...
Այսպէս է պատգամում իմ մարգարէն իր աստւածաշունչ խօսքը եւ հոգիս՝ նրա հրեղէն պատգամներին գերի վեհօրէն իր թեւերն է պարզում...
Գար. Նժդեհ
Ժայռ, Ալեքսանդրապոլ
Ա. Տարի, Թիւ 4
Կիրակի, 30 Ապրիլ 1917