Մեր Մեծ Ընկերոջ՝ Վ. Նաւասարդեանի Վերջին Ժամերը

Շաբաթ գիշեր, սովորականէն քիչ աւելի կանուխ, ժամը 8.30ի ատենները, մեր ողբացեալ ընկերը կը բարձրանայ «Յուսաբեր»ի դալար տանիքը, ուրախ տրամադրութեամբ:

Արշակ Սանոսեան (Գրգօ)

Վառնայում անցեալ յունիսի 24-ին դժբախտ արկածի զոհ գնաց, դեռ երիտասարդական հասակում, մեր հին գործիչներից մէկը՝ Գրգօն: Իր ընկերների հետ լողանալու գացած ժամանակ՝ նա անզգուշաբար բարձրից նետւում է ծովը, կարծելով՝ թէ ջուրը խորն է, ուժգին զարնւում է յատակին և փռւում կիսամեռ: Բժիշկների խնամքները անզօր են անցնում, և Գրգօն մեռնում է ուղեղի վնասւելուց, առանց կարողանալու ուշքի գալ:

Սաղ Ըլլի Դաշնակցութիւն. Կարօ Իշխանեան

Պանդուխտ հայ մըն է ան, ինքնամփոփ, սակաւախօս ու համեստ արտաքինով: Հակառակ 6-7 տարիներէ ի վեր զայն ճանչնալուս, դեռ ծանօթ չեմ անոր անուան իսկ ու հազիւ թէ քանի մը բառ փոխանակած ենք իրարու հետ. բայց ինչ կարեւորութիւն ունի խօսքը, երբ ես սէր ու յարգանք ունիմ այս գիւղացի հայուն ահնդէպ. կը զգամ թէ ազնիւ սիրտ մը ունի ան եւ առանց իր ըսելուն՝ խոհուն երեւոյթը կը մատնէ, թէ լիուլի ճաշակած է իր տարիքի հայոց վիճակուած ողբերգութիւնը:

Ռուբէն Դարբինեան (1882-1968)

«Հայրենիք»ներու խմբագրութիւնը խորտակուած սրտով ու որբացած՝ կ'ողբայ մահը իր մեծանուն խմբագրապետին՝ ՌՈՒԲԷՆ ԴԱՐԲԻՆԵԱՆԻ (Արտաշէս Չիլինգարեան), որ մօտ կես դար, 1922 թ.էն մինչեւ 1968 Մայիսի մինչեւ այն ժամը, երբ հեւասպառ սիրտը հազիւ կը բաբախէր ծերութեան ձմրան մէջ, իր մեծ տաղանդին, կուռ գաղափարներուն եւ խորաշունչ ոգիին լոյսով առաջնորդեց մեր հրատարակութիւնները:

Արմենակ Լեւոնեան (Երկաթ)

Բաղեշի Ծղակ գիւղում ծնւեց նա 1870 թւին: Դեռ պատանի հասակում ուրիշ շատ հայրենակիցների հետ, նա եւս ձեռք առաւ պանդխտութեան գաւազանը եւ գնաց հեռաւոր Ամերիկայ, հայրենիքում թողած իր դժբախտ ընտանիքին օգնելու նպատակով: Եւ այնտեղ շուտով յարեց Հ. Յ. Դաշնակցութեան եւ եղաւ մեր ամենալաւ եւ գործունեայ ընկերներից մէկը: