1899 թուականին Բաղէշի վիաճկին առաջնորդն էի. աշնան օր մը կուսակալութեան Իտարէի ժողովին ներկայ կը գտնուէի, կուսակալ եւ ժողովականք յուզումի արտասովոր նշաններ ցոյց կուտային. բովանդակ պաշտօնէութիւնը սպասումի վիճակ մը ունէր. հրապարակները, ճանապարհները եւ շրջակայ բլուրներն ու բացաստանները լեցուած էին թուրք եւ քիւրտ երկսեռ բազմութեամբ: