Հ. Յ. Դաշնակցութեան Դիւանի պատմական նիւթերի մէջ պահւած է Քրիստափորի ձեռքով գրւած հետեւեալ երկու ոտանաւորը: Առաջինը, թւում է թէ, Քրիստափորի իր յօրինածն է եւ այնպէս հարազատօրէն յատկանշում է մեր մեծ վարպետի հոգին: Երկրորդը Քրիստափորի կատարած թարգմանութիւնն է ռուս բանաստեղծ Պ. Վէյնբերգից: Այս թանկագին նշխարները ներկայացնում ենք ընկերներին, իբրեւ անակնկալ նւէր Հ.Յ.Դ. Օրւայ առթիւ:
Ահաւասիկ մօրդ արցունքն
իմ ճակտիս,
Եւ իր աղերսն ու հեծեծանքը աչքերուս մէջ.
Ահաւասի՛կ զաւկիդ զարմանքն ու զարհուրանքը հոգիիս հետ՝
Եւ քե՛զ կուգամ քու մաքուր մահդ ողջունելո՜ւ...
Մեռելներ կան որ պէ՜տք է
անգամ մը եւս մեռցնել...
Ահաւասիկ հրէշածին
հայ Յուդայ մը եւս որ նողկանքի օր մը ծնեցաւ...:
Բայց ո՜վ գիտէ, ո՞ր խաւարչտին, ո՞ր զզուելի եւ ո՞ր խուժանամատոյց աղիճին արգանդէն,
Եւ ի՜նչ անէծքի, ի՜նչ դժնէ վարութեան, ի՜նչ քսմնտելի գիշերուան մը գարշանքին մէջ,
Իր դժխեմ հայրը, կարողացաւ, չարաշուքօրէն այդ գեհենի որդին սաղմնաւորել:
Ռուսահայաստանի Նահատակներու Յիշատակին
Եւ արիւնոտ Արարատին
կատարներուն ստորոտէն,
Անոր ըմբոստացողի մրրկոտ շունչը, այսօր նորէն կը հնչէ:
Ցեղիս մեծ զաւկին՝ Սողոմոն Թէհլիրեանին
...Ու գիշերը դարձեալ
եկա՜ն, եկա՜ն, դժնէ մղձաւանջները անհատուցում վրէժին
Ու դուն ընդոստ ծնար
չարչարանքի անկողնէդ, որպէս շանթը մրրկահար ամպրոպներէն
Այն առաւօտ ծագող արեւը
եղերական քու կեսարական հոգիիդ պատգամեց,
Երբ հեթանոս Քուրմի
մը պէս, Գերագոյն բաժակդ էիր իրեն ամբարձուցած...
Թալէաթին՝ ցեղիս դահճապետին
 |
| Նկարները՝ ՀՅԴ Պատմութեան Թանգարան-Հիմնադրամին |
Մանուկ հասակից նա սիրեց ազատութիւնը եւ իր նահատակւած ու կենդանի ընկերների հետ փարեց «Մահ կամ ազատութիւն» նշանաբանին:
...«Այսպէս վերջացաւ մեծ
հիացում
Ու մեծ սարսափ ներշնչող
Սերոբ-փաշան,
Ազատութեան ծարաւի, իդէալով
տոգոր-
ւած, միշտ լաւին ձգտող մի
բնաւորութիւն»...
Դ.-ը Վ. ԲէԼՔ
Ոսկէ գագաթը բանձրիկ Նէմրութայ
Վա՛ռ-վառ կը շողայ մէջ Վանայ ծովուն.
Ազիզ անունդ, քաջ Սերոբ-փաշայ,
Ալմաստով փէլուն մէջ մեր սրտերուն.
Թո՛ղ արարքներուդ արժանի գովքն էլ՝
Խղճուկ գուսանիս անզարդ երգերում
Ջինջ աղբիւրի պէս գլայ, գլգլայ...
