Ահաւասիկ մօրդ արցունքն
իմ ճակտիս,
Եւ իր աղերսն ու հեծեծանքը աչքերուս մէջ.
Ահաւասի՛կ զաւկիդ զարմանքն ու զարհուրանքը հոգիիս հետ՝
Եւ քե՛զ կուգամ քու մաքուր մահդ ողջունելո՜ւ...
Ոչ պաշտօնական. Այստեղ կը հրապարակուին Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան պաշտօնաթերթ «ԴՐՕՇԱԿ»-ի, եւ տարբեր երկիրներու մէջ, տարբեր ժամանակներու հրատարակուած Հ. Յ. Դաշնակցութեան պատկանող պաշտօնական կամ ոչ-պաշտօնական մամուլէն պատմական եւ կարեւոր լուրեր, յօդուածներ, տեղեկութիւններ:
Ահաւասիկ մօրդ արցունքն
իմ ճակտիս,
Եւ իր աղերսն ու հեծեծանքը աչքերուս մէջ.
Ահաւասի՛կ զաւկիդ զարմանքն ու զարհուրանքը հոգիիս հետ՝
Եւ քե՛զ կուգամ քու մաքուր մահդ ողջունելո՜ւ...
Նոր Շիրիմներ
Նօսրանում են կամաց-կամաց «Դաշնակցութեան» հինաւուրց զինւորների շարքերը: Դեռ հազիւ քառասունին հասած՝ նրանք արդէն հիւծւում ու խորտակւում են իրենց կրած զրկանքների ահաւոր բեռի տակ... Երիտասա՜րդ է մեռնում հայ ֆէդային, հայ յեղափոխական ռազմիկն ու քարոզիչը, անգամ ամենէն ուժեղն ու ամրակազմը:
![]() |
Նկարը՝ ՀՅԴ Պատմութեան Թանգարան-Հիմնադրամին |
Թիւէս 10-12 օր առաջ, Երզնկայի մէջ, Սարգիս Գազանճեանի տանը անզգուշութիւնից ռումբ է պայթում եւ քանդում թէ Սարգսի եւ թէ նրա հարեւանի տունը: Ոստիկանութիւնն անմիջապէս ներս է խուժում, խուզարկութիւն եւ քննութիւն է կատարում, փլատակների տակից հանում է Սարգսի եւ երկու այլ հայերի դիակները, մի քանի զէնքերը եւ ուրիշ պայթուցիկ նիւթեր:
Մի դագաղ եւս-դէպի հայութեան սրբատաճարը: Մի շիրիմ եւս – ժողովրդական ջերմաբուխ արցունքներով ցօղւած, հարիւր հազարների գուրգուրանքով շրջապատւած: Նիկօլ, Դուման... Հին օրերի նւիրական անուններից է, այն անդրանիկ պլէադից, որ գնացել էր բռնակալութեան եւ ստրկութեան շամբուտների մէջ ճանապարհ հարթելու գալոց ըմբոստ սերունդների համար:
Իր դաժան զնդանից գուցէ վաղուց մա՛հ էր աղաղակում անսիրտ բռնակալութեան այդ եզակի զոհը... եւ ահա՛- ասում են – մահը եկել է ազատարար հրեշտակի պէս վերջ դնելու այդ անօրինակ նահատակութեանը: Կովկասեան թերթերը ծանուցին, որ Կուկունեան մեռել է Օրեօլի բանտում...