14 April, 2022

Սասունի Երեք Կռիւը (Մանրամասներ)

Մուշ-Սասունի քարտէզը՝ պատրաստուած Ժընեւ, 1904-ին,  Հ. Յ. Դաշնակցութեան կողմէ
Վահան Մանուէլեան (Կարապետ Տողրամաճեան)
Նկարը՝ ՀՅԴ Պատմութեան Թանգարան-Հիմնադրամին

-Կէլիէկընմանի Ընդհարումը (Մարտ 30)

Սասուն, 31 մարտ
Կռիւը սկսաւ: Թէև շատ կը փափագէինք, որ երբէք քրդերու հետ գործ չունենանք և անոնց բարեկամութիւնը շահելու համար ջանք չէինք խնայեր, բայց ինչ օգուտ, որ կառավարութիւնն ալ միւս կողմէն ամէն ճիգ կը թափէր այդ կոյր ամբոխը մեզ դէմ լարելու և գրգռելու: Ու վերջապէս յաջողեցաւ:

Առաջին ընդհարումը եղաւ երէկ: Պատմենք.

Գրած էինք Տաբըկայ դէպի մասին, ուր քրդեր սպաննել խորհած էին Անդրանիկը: Այս պատճառով գրաւեցինք Տաբըկը և քշեցինք քրդերը: Այս դէպքը բաւականին յուզեց քրդերը, բայց մենք ջանացինք հանդարտեցնել զիրենք: Կառավարութիւնն ալ ի նպաստ իրեն գործածեց այս փաստը:

Անտոքը գիտէք, ինչպէս նաև Կէլիէկընման, Կէլիէմսուր, և Շէն: Շէնի մօտերը կայ «Տալաւէ գոմ» ըսւած տեղը, ուր 7 տունի չափ հայ կը գտնւին. Այդ կողմերի քրդերը, պատըգանցիք խորհուրդ կ'ընեն որ այդ 7 տուն հայերուն ունեցածները թալնեն և զիրենք ալ գերի պահեն: Հայասէր քիւրդ մը այս խորհուրդը կը յայտնէ հայերուն. ասոնք ալ անմիջապէս լուր կը ղրկեն Շէնըք և Սէմալ, որպէս զի գան զիրենք փրկեն այս փորձանքէն:

Այս միջոցին տասնապետ Մուրատը, գոմերցի Իսօն և մօկունքցի Իսրօն դաշտէն դարձած – ուր գացած էին գործով – կը գտնւէին Սէմալ: Խորհուրդ կ'ընեն և երկու գիւղէն բաւական զինւած ու շալակաւոր մարդ առած՝ կերթան փոխադրել գիշերով այդ խեղճ հայերը: Եւ մեզ ալ լուր տալէն վերջ՝ ճամբայ կ'ելլեն: Ասի կ'ըլլայ Զատկի առաջին օրը, մարտ 27-ին:

Բայց դեռ ասոնք ճամբայ չելած, լուր կոգայ, որ քրդերը յարձակում գործած են Տալաւէի վրայ, թալներ են Միրբօյի տուն և տղան ալ տարեր են. իսկ մնացած հայերը բանտարկեր են իրենց տուները: Մուրատ և ընկերներ, ինչպէս նաև շէնըքցի զինւոր Ղազար և մեծ բազմութիւնը Շէնըքէն և Սեմալէն, կերթան Կէլիէկընման: Մերիները հոն մնալով, մնացածները կ'իջնեն Կէլիէմսուր: Ապա մերիները կուղղւին Տալաւէի վրայ. բոլոր քրդերու տուները հսկողութեան տակ կ'առնեն և այն կողմերը գտնւած հայերը հետները վերցնելով՝ տուները կը վառեն: Այս դէպքը կը պատահի Զատիկ օրւայ առաջին գիշերը: Քրդեր Տալաւէն թալնած են շաբաթ օրը: Մերիներ Տալաւէն հետերնին կը բերեն նաև քրդացած հայ մը, անունը Սալին, կինն ալ քիւրդ: Քրդեր երբ կ'իմանան որ հայեր վառած են իրենց տուները և քաշւած դէպի Կէլիէկընման, չորս կողմէն կը հաւաքւին մերձաւոր տեծ մը: Երէկ առաւօտ այդ քրդացած հայ Սալին կը փախչի դէպի քրդերու կողմը. քանի մը տղայ կը տեսնեն, ետևէն կը վազեն բռնելու և մինչև քրդերու տուներու կողմը երթալով, կը տեսնեն որ քրդեր հաւաքած են 200-էն աւելի պատերազմիկներ և կը պատրաստւին արշաւանք գործել Կէլիէկընմանի վրայ: Մերիները դիրքեր բռնելով՝ կռւի կը պատրաստւին: Հոդ կ'ըլլան Մուրատ, Կորիւն և Իսրօ: Ներկայ եղող շէնըքցիներ և սէմալցիներ ալ օգնութեան կը վազեն իրենց գլխաւորներով: Շուտով հաւար կը ձգեն նաև գիւղերը: Դեռ աղօթարան չբացւած՝ կռիւը կըսկսի: Մերինները առիւծի պէս առաջ կը նետւին: Մոկունքցի Իսրօն, հակառակ իրեն եղած ազդարարութեանց, արհամարելով ամէն վտանգ, կը նետւի քրդերու վրայ՝ «միթէ՞ քրդի գնդակն ալ ֆէդայի կրնայ զարնել» ըսելով: Քարի մը ետև պահւած քիւրդեր կը զարնեն քամակէն և մեր ԻՍՐՕՆ կըսպանւի: Ընկերոջ այս կորուստի առջև մերինները կը կատղին և նոր օգնութիւն ալ հասնելով Շէնըքէն, Սէմալէն, Ալիանքէն՝ ամէն կողմէ կը պաշարեն քրդերը: Մաս մը կը փախչին, մաս մըն ալ կը փակւի տուներու մէջ:

Հոս աննկարագրելի քաջութիւն, յանդգնութիւն և կորով կը ցուցնեն թէ Մուրատն ու զինւորներ և թէ հայ ժողովուրդը: Տուներ փակւած քրդերէն մաս մը կը յաջողին փախչիլ և մաս մըն ալ կը ջարդւին, կըսպաննւին: Կռիւը կը տևէ մինչև կէսօր և կը վերջանայ քրդերու փախուստով: Սասունցիք կ'ուզեն հետապնդել և իրենց 10 տարի առաջ տւած զոհերու վրէժը լուծել, բայց Մուրատը կարգիլէ, այդ օրւայ համար բաւական սեպելով այդքանը:


ՄՈՒՐԱԴ

Ահա այս է երէկւայ մեր անդրանիկ կռիւը: Մեզմէ սպաննւած է մոկունքցի Իսրօն և 2 շէնըքցի ալ վիրաւորւած են. իսկ քրդերէն սպաննւած են աւելի քան 25 մարդ և շատերու զէնքերն ալ գրավւած են:

ՎԱՀԱՆ

-Շէնըք-Սէմալի Կռիւները (Ապրիլ 11-13)

Սասուն, 14 ապրիլ
Սասուն բռնկած է: Կռիւը կը շարունակւի մեր և կառավարութեան ու քիւրդերու միջև: Նախորդ նամակներով կրցածիս չափ երկար գրած եմ մարտի 30ի կռւի մասին: Այդ դէպքէն շաբաթ մը յետոյ՝ լսելով, որ չորս կողմէն զօրք և աշիրաթ պիտի գայ, հայերը Շէնըքը վառեցին, թշնամու ձեռքը չըտալու համար:

Կուսակալը՝ իր հետ ունենալով քանի մը հազար զինւոր և Բաղէշի, Մուշի առաջնորդներն ու Մուշի գլխաւորները, հոս եկեր է:

Ապրիլ 11-ին անհամար քիւրդեր և թիւրք ձիաւոր ոստիկաններ ու զինւորներ կը պատրաստւէին յարձակւիլ Սէմալի վրայ: Կուգան մինչև Շէնիկի աւերակները:

Ասոնց պատրաստութիւնը տեսնելով՝ մեր տղայք և ժողովուրդը, Հրայրի առաջնորդութեան տակ, կը յարձակին քրդերու և զօրքին վրայ, զանոնք կը քշեն, կը տանին մինչև մարտ 30-ի կռւի տեղը: Զօրքերը դէպի դաշտ կը փախչին, իսկ քրդերը՝ Շէն: Այս երկրորդ կռւի մէջ մեզնէ սպանւեցաւ ալիանցի ՏՕՆՕի ՀԵՐՕ անունով ազնիւ երիտասարդը, իսկ թշնամին տւեց 10-ից աւելի սպանւած եւ շատ մը վիրաւորներ:

Ապրիլ 12-ի երեկոյեան, կուսակալը Սէմալ ղրկեց, իբր պատգամաւոր, ս. Յովհաննու վանքի Առաքել վարդապետը, որը իր հետ կը բերէր պատրիարքի նամակը, Մշոյ և Բաղէշի առաջնորդներու և Մշոյ երևելիներու դիրերը: Պատասխանելու համար յաջորդ առաւօտը ինքս գնացի Գեղաշէն, ուր պիտի տեղի ունենար համախմբումը: Այնտեղ հասայ ապրիլ 13-ի ժամը 1-ին եւ երբ կըսպասէի Հրայրի գալուն, յանկարծ կռւի հաւարի ձայներ հասան: Երևցաւ, որ կուսակալի բանակցութեան խնդիրը կեղծ է եղեր, զմեց իրարու վրայ հաւաքելով և ապահով համարելով՝ կ'ուզէ եղեր մէկ հարւածով ամեն ինչ վերջացնել:

Առաւօտեան ժամը 1-ին, զօրքերը և աշիրէթը կը յառաջանան դէպի Շէնըք և անկէ ալ Սէմալ: Հրայրը իր խմբով կը գտնւէր Սէմալ նա կը նշմարէ անոնց յարձակողական դիրքը և անմիջապէս կրակի կուտայ Դաշտակն ու Սէմալը, թշնամու ձեռքից ազատելու համար, և ժողովուրդը կ'ելլէ դէպի սար: Մերինները սպասելով, որ ժողովուրդը գայ, կ'ուշանան վերի դիրքերը բռնելու. Սէմալի հրդեհն ալ կ'արգելէ զիրենք թշնամու շարժումները տեսնելու: Թշնամին թնդանօթի 15 հարւած կը պարպէ Սէմալի վրայ և չորս կողմէն կը խուժէ:

Մերինները տեղի կուտան և կը նահանջեն մինչև Չայ կ'սպանւի մեր թանկագին ընկեր ՀՐԱՅՐ և զինւոր ՄԱՏՕՆ (ախլցխացի), սէմալցի ԿՐՊՕՆ և ուրիշ քանի մը տեղացիներ:

Թշնամին կը յառաջանայ Կէլիէկուզանի վրայ հոտ օգնութեան կը հասնին հայ կռւողները և վերէն կը յարձակւին զօրքի վրայ. ասոնք կը թողնեն և փախոստ կուտան կռւելով: Մերինները բաւական տեղ կը մղեն զանոնք: Սեպուհ և ուրիշ քանի մը ընկերներ վիրաւորւած են, իսկ թշնամու կողմէն 100-ից աւելի զոհ կայ և բազմաթիւ վիրաւորներ: Մերոնք վերցրին թշնամուց 17 հատ մաւզէր:

Այսօր նոր զօրքեր եկան Մուշէն. վաղը թերևս նոր կռիւ ունենանք: Եթէ յաղթուինք և Սասուն ոչնչանայ, թող ուրիշներ լուծեն մեր վրէժը...

***

Կենսագրական. Արմենակ Ղազարեան-Մամբրէեան
(Հրայր-Դժոխք)
Սասուն, 14 ապրիլ
(ուրիշ ճանապարհով)

Ապրիլ 11-ին ունեցանք երկրորդ կռիւ մը, որի մէջ դարձեալ յաղթութիւնը մեզ մնաց:

Երէկ, ապրիլ 13-ին, ունեցանք երրորդ ահաւոր կռիւը Սէմալում, որի մէջ կրկին մենք տարանք յաղթութիւնը, բայց անդարմանելի կորուստներ տուինք,– ՀՐԱՅՐ (Դժոխք-Արմենակ), զինւոր ՄԱՏՕՆ (ախլցխացի) սպանւած են, նոյնպէս սէմալցի ԿՐՊՕՆ և այլ 4-5 հոգի ժողովրդից թշնամին տուժեց աւելի. 100-ից աւելի զոհ տւաւ և բազմաթիւ վիրաւորներ: Այսօր նոր զօրք եկան Մուշէն. վաղը թերևս աւելի մեծ ճակատամարտ ունենանք. եթէ ոչնչանանք, անշուշտ կը շարունակէք մեր գործը...

ՎԱՀԱՆ
«Դրօշակ» - Ապրիլ-Մայիս 1904
Թիւ 4-5 -(145-146)