Տարօն. գրեց՝ Շաւարշ Միսաքեան

Վարդավառ է այսօր, իսկ Վարդավառը, առանց Տարօնի, տժգոյն, աղոտ յիշատակ մը միայն:

Բառը ինքնին, – Տարօն – ամբողջ պատկեր մը կը ներկայացնէ: Թերեւս խորհուրդ մը:

Երբ կ'ըսենք Մուշ – կը հասկնանք աշխարհագրական վարչական բացատրութիւն մը:

Բոլորովին ուրի՜շ բան է Տարօնը: Գոնէ անոնց համար որ տեսեր ու ապրեր են, շնչեր ու անցեր: Ամբողջ հեթանոսութիւն՝ իր սարերովն ու դաշտերովը: Նոյնիսկ եղեկեցիներով ու վանքերով:

Նոր Փոխարքան

Հայ ժողովուրդ,

Միապետի սատրապը գալիս է:

Դեռ բռնակալի գահի ոտերի տակ Միապետի նոր փոխարքան մշակել է մի շարք միջոցներ, որոնցով ուզում էխաղաղացնել Կովկասը:

Արծւաբոյն Բաշգեառնիի Յեղափոխական Դարբինը՝ Ղազար Քոչարեան

Բաշգեառնեցի Խմբապետ Ղազար Քոչարեանի քառասնօրեակի առթիւ

Քառասուն օր առաջ հողին յանձնեցինք երախտաւոր խմբապետ՝ Բաշգեառնեցի Ղազար Քոչարեանի աճիւնը: Իր հայրենասէր հօր՝ բաշգեառնեցիներից մեծապէս սիրւած, Ամիի խորը շնչի ու ոգորումների տակ հասակ քաշած, Բաշգեառն իբերդի հինաւուրց, հերոսական աւանդներով սնւած ու ոգեւպնդւած՝ հրապարակ եկաւ իբրեւ յեղափոխութեան երդւեալ մշակ, իրենց գիւղի արի ու զոհաբերող երիտասարդութեան հոգեկան խռովքն ու մտորումները ձեւակերպելու եւ ընթացք տալու:

Կոստի Համբարձումեանի Ճառը Խէչօի Գերեզմանին Վրայ

Խօսւած 1915 թ. յուլիսի 11-ին

Այսօր հաւաքւել ենք հողին յանձնելու մի մարմին ևս. Խէչօի մարմինն է... Բոլորդ գիտէք, թէ ով էր նա, ժողովրդական այդ հերոսը, որ մեր առաջ, այլևս մեզ չի լսում: Կսկծելի է մտածել, որ նա չի ապրում այլևս և բռնութեամբ է, որ մարդու յաջողւում է այսքան մեծ կորուստի օրին, այսքան մի հսկայ վշտի ու ցաւի ժամին խօսել: Թւում է, թէ միակ յարմարը, միակ ելքը կը լինէր լռութիւնը, խորին լռութիւնը, բայց միւս կողմից էլ առանց մի ճիչ արձակելու, լուռ ու մունջ պահ տալ նրան հողին, առանց վերջին անգամ խօսելու նրա հետ, մնաս բարով ասելու, անկարելի է: Կարճ, կարճ կը խօսեմ, երկու խօսք միայն: Լսի՛ր ինձ Խէչօ:

Հայ Դատին «ԱՅԲ»ը

«Վա՜յ քեզ քաղաք, որ թագաւորդ մանուկ է» – մեր մամիկներուն սիրած ու գործածած խօսքերը՝ ամէն ժամանակէ աւելի այսօր է որ միտքերու յամառ զուգակցութեամբ մը կուգան շրթներուս վրայ:

ԿԱԽԱՂԱՆ

Պոլսոյ եղեռնադատ, լաւ եւս եղեռնագործ ատեանի որոշումով եւ մարդակեր սուլթանի իրատէով կախաղան հանւեցան նոր երկու անձնուրաց յեղափոխականներ ալ: Մէկը Պրուսայի Զէնկիլէր գիւղէն եւ Իւսկիւտար պարտիզպանութիւն ընող Թօֆունեան Գարեգին, միւսը կօշկակար Ասատուրեան Գալուստ: առաջինը կամբաստանւէր տարի մը առաջ՝ եօզկատցի մատնիչ եւ դաւաճան Սենեքերիմի եւ երկրորդ նոյնպէս եօզղատցի մատնիչ Համբարձումի սպանիչ: